P Harfi

Türk alfabesinin yirminci harfi. Sert, patlamalı, titreşimsiz, çift dudak sessizi yumuşak karşılığı b’dir. Göktürk alfabesinde p ve b için ayrı işaretler kullanılırdı. Uygurca’da p ve b aynı harfle gösterilirdi. Arapça’da p sesi kullanılmaz. Osmanlı Türkçesinde b ve p için özel işaretler kullanılmışsa da bazen p sesi için b harfinin kullanıldığı görülür.

Türkçenin asli seslerinden olup p’ye Ana Türkçede kelime başında rastlanmaz. Eski ve yeni Türk lehçelerinde de kelime başında p yerine daha çok b kullanılmıştır. Parmak, pınar, pastırma, pazar, patlıcan gibi eskiden b’li şekli kullanılan bazı kelimeler Anadolu ağızlarında halen b’li şekliyle (barmak, bastırma...) yaşamaktadır. Kelime içinde ve sonunda p sesi normal olarak kullanılmaktadır. Kepek, topuk, köprü, ip, sap, çöp, turp gibi... Harp, girdap, kebap, harap gibi sonradan Türkçeleşmiş bazı kelimelerin sonundaki p’ler aynen korunduğu halde dip-dibi, kap-kabı kelimelerinde P sesi çekimde b’ye dönüşür.

Sözlükte "p" ne demek?

1. Türk abecesinin yirminci harfi. pe adı verilen bu harf, sesbilim bakımından çiftdudak ünsüzlerinin ötümsüzüdür.
2. Fosfor'un simgesi.

P kelimesinin ingilizcesi

n. 16th letter of the English alphabet